Ασημοζούναρο Ηπείρου και Θεσσαλίας

Ασημοζούναρο , σπονδυλωτή συρματερή φλουροκαπνισμένη ζώνη που επιβλήθηκε ως μόδα από ηπειρώτες χρυσικούς και συναντάται ως εξάρτημα της γυναικείας φορεσιάς τόσοτων Βλάχων του Μετσόβου, όσο και των Καραγκούνηδων της Θεσσαλίας (Καρδίτσα, Τρίκαλα). Η συρματερή (συρματέινη, φιλιγκράν) τεχνική, δύσκολη και λεπτεπίλεπτη, είναι μιαπολύ συνηθισμένη τεχνική, τόσο στη λαϊκή όσο και στην εκκλησιαστική αργυροχοΐα, που είχε γνωρίσει ιδιαίτερη άνθιση κυρίως τα βυζαντινά χρόνια. Η επιφάνεια του αντικειμένου που είναι δουλεμένη μ' αυτού του είδους την τεχνική δίνει την αίσθηση μιας διάφανης αργυρόπλεχτης δαντέλας. Οι σπόνδυλοι της ζώνης είναι ανά δύο επιχρυσωμένοι και επαργυρωμένοι και συνδέονται μεταξύ τους με κρίκους πάνω και κάτω. Σε ορισμένα χωριά των Τρικάλων το ασημοζούναρο είναι γνωστό και ως ζ'νάρ'μιτα φυσικλίκια, γιατί εξαιτίας του σχήματος των σπονδύλων (είναι κυρτοί) παρομοιάζονταν με φυσέκια κυνηγού. Η ζώνη φέρει δερμάτινη επένδυση. Στην πόρπη του ασημοζούναρου ο διάκοσμος στηρίζεται σε συνθέσεις από σχηματοποιημένα άνθινα θέματα με την επανάληψη βασικών στοιχείων, όπως είναι η σπείρα και η έλικα.